ترجمه درس ششم عربی سوم تجربی

اَلدَّرسُ السّادِسُ

إغْتِنامُ الْفرصَة

بادِرِ الْفرصَةَ واحْذَرْ فَوتَها                            فَبُلوغُ الْعِزِّ فـى نَيْلِ الْفُرَصْ

و اغْتَنِمْ عُمْرَكَ أيَّامَ الصِّبا                            فَهْوَ إن زادَ معَ الشَّيْبِ نَقَصْ

 

درس ششم

غنيمت شمردن فرصت

1- در هنگام فرصت بشتاب وعجله كن،(فرصت را غنيمت بدان) و برحذر باش از فوت و از دست‌ دادن آن / زيرا رسيدن به عزّت و بزرگواري در دستيابي به فرصت‌هاست.

2- روزگار كودكي (جواني) عمرت را غنيمت بشمار / زيرا عمر اگر با پيري زياد شود، كاهش مي‌يابد.

 

إنَّما الدّنيا خَيالٌ عارِضٌ                             قَلَّما يَبْقَي ،و أخبارٌ تُقَصْ

فَابْتَدِرْ سَعْيَك ، و اعْلَمْ أنَّ مَنْ                       بادَرَ الصَّيْدَ معَ الْفجْرِ قَنَصْ

و اتْرُكِ الْحِرْصَ تَعِشْ فـى راحةٍ                    قَلَّما نالَ مُناُه مَنْ حَرَصْ

 

3- دنيا تنها مانند خيالي زودگذر است / كه چندان پايدار نيست و همچون اخباري است كه روايت مي‌شود.

4- تلاش خود را به كار بند و بشتاب، و بدان كه هركس / بامدادان به شكار اقدام كند، صيد و شكار مي‌يابد.

5- حرص و آز را رها كن تا در آسايش زندگي كني / هر كه حرص و طمع ورزد خيلي كم به آرزويش مي‌رسد.

 

قد يَضُرُّ الشّىءُ تَرْجُو نَفْعَهُ                           رُبَّ ظَمْآنَ بِصَفْوِ الْماءِ غَصْ

هذه حكمةُ شيخٍ عالِمٍ                                فَاقْتَنِصْها ، فَهى نِعْمَ الْمُقْتَنَصْ

 

6- گاهي به چيزي كه به سود و نفع آن اميدواري، ضرر و زيان مي‌رساند / چه بسا تشنه‌اي كه آب صاف در گلويش گير كند.

7- اين پند و حكمت مرد دانشمندي است / آن را غنيمت بدان، زيرا بهترين دستاورد است!( آنرا شكار كن زيرا نيكو شكاري است.)

 

سامى البارودى

اَلْبارودﻯُّ مصرﻯّ الْمَولِد . قد تَذَوَّقَ مُرَّ الْحياةِ و حُلْوَها . فجَمع تَجارِبَ قيِّمةً فـى حياتهِ .

شجَّع الشّاعرُ فـى هذه الْقصيدةِ الشّبابَ إلي الاستفادةِ من الْفُرَصِ لِلْوصولِ إلي الشّرفِ و الْمجدِ.

 

محلّ تولّد بارودي در مصر است.او تلخ و شيرين روزگار را چشيده است و تجربه هاي با ارزشي را در زندگي اش جمع كرده است.

شاعر دراين قصيده جوانان را به استفاده از فرصت ها براي رسيدن به شرافت و بزرگي تشويق كرده است.

 

و يَعتقدُ أنّه لا ينجَحُ فـى هذه الْحياة إلّا الْمُجِدّينَ .

و يَرَي أنّ النّاسَ فـى مُجتمعِه يُضَيِّعونَ عمرَهم إلّا أصحابَ الأخلاق الْكريـمةِ و مَن تَعّرفَ علي حقيقةِ الْحياة .

البارودﻯُّ قد أحَسّ أنّ بِلادَهُ لا تُعانـى إلّا الكَسالةَ و الْخُمولَ فيدعو إلي السّعى و الْعمل .

 

و معتقد است فقط كساني كه كوشش مي كنند در زندگي موفق مي شوند.

و(معتقد است) كه مردم در جامعه او عمرشان را تباه مي كنند مگر افرادي كه اخلاقي خوب دارند و حقيقت زندگي را شناخته اند.

بارودي حس كرده است كه كشورش از [ چيزي] جز تنبلي و سستي رنج نمي برد پس به سعي و تلاش و كار كردن فرا مي خواند.