استاتوس های فلسفی

وقت سحر است خیز ای مایۀ ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند بسی
وآنها که شدند کس نمی آید باز
(خیام)

اگر در دل کسى جایى ندارى ، فرش زیر پایش هم نباش . . .


اغلب مردم به قصد فهمیدن گوش نمی دهند
آنها به قصد پاسخ دادن گوش می دهند . . .
(استفان کوی)

بی صبری ، شخص را از هیچ رنجی نمی رهاند
بلکه درد جدیدی را برای از پا در آوردن او به وجود می آورد . . .
(افلاطون)

به ندرت اشخاصی را پیدا می کنید که در سال، بیش از دو یا سه بار فکر کنند.
من خودم با هفته ای یکبار یا دو بار فکر کردن به شهرت جهانی رسیده ام . . .
(جرج برنارد شاو)

اشخاصی که هرگز وقت ندارند آنهایی هستند که کمتر کار می کنند . . .

بچه های فقیر فقط در زنگ انشا ، تعطیلات را به کنار دریا می روند . . .

انسان ها
به نسـبت هر ظرفیتی که برای کسب تجربه دارند عاقلند
نه به نسبت تجاربی که اندوخته اند . . .

بزرگان، تنها از آنرو بزرگ جلوه می کنند
که ما زانو زده ایم
پس بگذارید برخیزیم
(کارل مارکس)

و کدامین ثروت است که نگاه دارید تا ابد ؟
آنچه امروز از آنِ شما است، یک روز به دیگری سپرده میشود .
پس امروز به دست خویش بخشش کنید
باشد که شهد گوارای سخاوت نصیب شما گردد ، نه مرده ریگی وارثانتان . . .
(جبران خلیل جبران)

جایى که بودن و نبودنت هیچ فرقى ندارد
نبودنت را انتخاب کن
اینگونه، به بودنت احترام گذاشته اى . . .
(هاروکى موراکامى)

تمام حقایق سه مرحله را پشت سرگذاشته‌اند :
اول ، مورد تمسخر واقع شده‌اند .
دوم ، به شدت با آنها مخالفت شده است .
سوم ، به عنوان یک چیز بدیهی پذیرفته شده‌اند .
(آرتور شوپنهاور)

برای شاد بودن ، به بدنی سالم و حافظه ای ضعیف نیاز داریم . . .

توی زندگی به هیچ چیز زیاد اعتماد نکن
حتی سایه ات
که جاهای تاریک تنهات میذاره . . .

“آنکس که در مدرسه ای را باز می کند، درِ زندانی را می بندد.”
(ویکتور هوگو)

از زحمت کشان ، خارپشتان را دوست دارم
از پستانداران ، خفاشان را
از خزندگان ، ماران را دوست دارم
از گزندگان ، آدمیان را . . .

اگر رویاهات رو نسازی ، یه نفر استخدامت می‌کنه تا رویاهای اونو بسازی . . .

کودکی که از تاریکی می‌ترسد را می‌توان بخشید .
تراژدی زندگی زمانیست که مردی از روشنایی بترسد . . .

هر لحظه را چنان با شکوه زندگی کن که گویی واپسین لحظه زندگیت است
و کسی چه میداند؟! شاید که واپسین لحظه باشد….!
(اوشو)